Descrizione
Święta Katarzyna ze Sieny: Święta z Dzielnicy Oca, patronka Włoch i Europy, pierwsza kobieta ogłoszona Doktorem Kościoła, w roku 1970.
W tekście tym znajdziemy całą niesamowitą i enigmatyczną historię ziemskiego życia Katarzyny.
Alessandro Falassi próbuje zgłębić owianą tajemnicami legendę Świętej i staje wobec głębokiego odczucia zadziwienia, a nawet przeżycia pewnej konsternacji i przerażenia. Od niepojętych wręcz okresów surowego postu, poprzez chwile ekstazy, aż po niebywałe sny. Katarzyna wykarmiona przez Madonnę; Katarzyna która macza kawałki chleba w otwartej klatce piersiowej Jezusa i zjada, je nasączone Jego krwią; Katarzyna, która z twardo i zdecydowanie zwraca się do papieży i wielkich władców świata, na zmianę zasypując ich komplementami i ostro krytykując. Ale pokazana jest tu również Katarzyna, jako kobieta prosta, wywodząca się z jedego ludu, ze wspólnoty, głęboko zakorzeniona w swojej Sienie, w Dzielnicy Oca, w rejonie Fortebrandy. Wszystko co jest tu opisane, balansuje na granicy zbyt mocnych wręcz przeżyć i obcowania ze skrajną wyjątkowością.
Kobieta nad wyraz subtelna i jednocześnie rozpalona wewnętrznym nadprzyrodzonym ogniem; postać, która wykracza poza ramy swoich czasów. Rekonstruując biografię Katarzyny, wciąż żywej we współczesnych świadectwach, w pamięci jej ludu, Falassi napisał książkę, w której obecne interpretacje i badania z dziedziny psychologii i antropologii kulturowej nie niweczą jej magii, cudów, jej wyjątkowego przeznaczenia. Z tego opisu wyłania się portret jednej z najbardziej niezwykłych Świętych w historii chrześcijaństwa, ale także osobliwy przykład tradycji, rozpatrywanej w kontekście badań antropologicznych.
Alessandro Falassi, antropolog kultury, urodził się w Castellina in Chianti, w rejonie Sieny (SI). Studiował we Florencji, w Instytucie Alfieri, potem w Paryżu z grupą należącą do nurtu strukturalistów Lévi Strauss’a, Greimas’a i Berkeley’ego. W swojej długiej karierze akademickiej wykładał między innymi w Stanach Zjednoczonych (Berkeley i Los Angeles), we Włoszech, w Sienie, gdzie pełnił funkcję Dyrektora Szkoły oraz kursów kulturoznawczych na Uniwersytecie dla Obcokrajowców (Università per Stranieri). Prowadził zajęcia z zakresu Antropologii Kulturowej oraz tradycji sieneńskich. Badacz tradycji, obrzędów i zwyczajów regionalnych, etnologii żywności, tradycji sieneńskich i toskańskich, autor serii esejów, między innymi: „La terra in piazza”, „Per forza e per amore”, „Palio – Diez Asesinos”, „Time out of time”, „La Fete du Soleil”, „Carnival in Venice”, “Folklore by the Fireside”, “Proverbi Toscani”, “I primi che hanno fatto l’Italia”, “Sette vini per sette sere”, “The mask, the mist, the mirror”, “Un viaggio nel Carnevale di Venezia”, “Il Palio. La Festa della città”.
